среда, 25 октября 2017 г.

ՍՊԱՍՈՒՄ



Ասացի.
- Մի  պա՜հ, ո՛տքդ կա՜խ գցիր,
Ինչո՞ւ ես այդքան արագ սլանում,
Ու Կյանքը լսե՜ց, կա՜նգ առավ մի պահ
Ասա՛ց.
- Ես գիտե՜մ,  թե ո՜ւմ և ինչ ես սպասում…

* * *
Սրբազան մի դո՜ղ,
Մաշկիդ տակ շարժվող ի՜նչ-որ ջերմություն,
Բառ՝ լույսի նման մաքո՜ւր, լուսաշո՜ղ,
Կյանք՝  ուրիշի համար  ներշնչանք դառնող,
Անձև տխրությո՜ւն ներսից չտանջող…

Այնպիսի՜ զգացում-
Կարծես անձրև՜ է գալիս թողության,

Այնպիսի սպասո՜ւմ-
Ասե՜ս սպասում ես ի՜նչ-որ փորձության,

Այնպիսի՜ բերկրանք-
Ասե՜ս մի սուրբ է զրուցում անձայն…

Ու պարզ լսում ես.
- Սպասեցի՜ր, եկա՜…

Իսկ թե ի՞նչ գնով կանգնեցրիր Կյանքը՝
Դա ոչ մեկին պե՛տք չէ,
Պե՛տք չէ
Հավատա՜…

* * *
Ես ունեցա ա՜յն,  ինչ ո՛չ ոք չունի,
Եվ շատ թա՜նկ արժի՝ կյանքին հավասար,

… Ամե՜ն ինչ կյանքում իր տեղը ունի
… Եվ  ամե՜ն ինչն  է  կյանքում իրական…

Ասացի.
- Մի  պա՜հ, ո՛տքդ կախ գցիր,
Ինչո՞ւ ես այդքան արագ սլանում,

Ու Կյանքը լսե՜ց, նորից կա՜նգ առավ,
Ու հիմա կանգնա՜ծ
Սպասո՜ւմ եմ
Սպասո՜ւմ…


Комментариев нет: