суббота, 22 июля 2017 г.

Կին առեղծված



Չհասկացա -
Ա՞չքս էր հոգնած
Թե՞ ուղեղս մթագնած,
Երբ պատահմամբ տեսա ինչպես
Խաչին մի Կի՜ն էր գամված…

Ո՞վ էր տաջվում-
Ե՞ս թե՞ Կինը,
Իրակա՞ն էր թե՞ երազ,
… Կյա՞նքն էր  նիզակ խրել սիրտը
Ձեռքերով բի՜րտ ու դաժան…

Մի պուտ արյուն
Կրծքից կախվե՜լ -
Ծորացե՜լ էր ձախ կոնքին,
Ու կիսամերկ բորբ մարմնից
Խա՜չն էր տանջվում ցավագին…

Բե՛ռը-խաչի՜ն,
Խա՛չը-բեռի՜ն,            
Հոգու ծուծքը լճացե՜լ էր չոր գետնին,
… Հողն իր ագահ կոկորդով
Բույրն էր ըմպում  կանացի…

Չէ՜, լաց չկա՜ր,
Չկա՛ր բողո՜ք,
Ցա՜վը կո՛ւլ էր գնացել,
… Փո՛րձ էր անում գամված ձեռքով
Աչքին կախված
Մազափունջը հեռացնել…

Սկիզբը չկա՜ր,
Վե՛րջն էր սկզբում,
Չկար պատկերի իմաստը թաքուն,
… Ո՞վ կհասկանա  քեզ Կին առեղծված -
Խաչի՜ն,
Հողո՜ւմ,
Երկնքո՜ւմ…

Ս.Ումառ-Հարությունյան

22.07.17   Երևան

Комментариев нет: