пятница, 3 июня 2016 г.

Արևոտ մի գիշեր



Ալեկոծ մարմնի հուժկու գրո՛հը
Քարաժայռ կուրծքդ է անհանգիստ շոյում,
Աչքի տառապող լույսի հոգոցների մեջ
Օ՛րն է իր բոսոր գույները ցրում…

Միստիկ սարսափով արևը քրտնած
Ձեռքե՜րն է դանդաղ երկարում,
Մանուշակագույն սառը բարձունքին
Կի՛րքը բարձրացած
Աչքն է անհամբեր բացուխուփ անում…

Ցավասեր Սե՛րն է կոտրում ողնաշարը,
Արշալո՛ւյսն է տանջում գիշերին,
Փշրվո՜ւմ է ծովի ափամերձ պատվարը
Մայիսյան մի թիթեռ է խաղում ալիքին:

Ամո՞թն է թամբին հեծած սլանում
Թե՞ թամբն է ամոթով տարածվում,
Արևոտ գիշերվա անամոթ աչքերը
Վարսերն են անկանոն շղարշում…


Ս.Ումառ-Հարությունյան

Комментариев нет: