…Երբ ներսում գարուն է

Անձրև՜ էր, ցո՜ւրտ ու խոնա՜վ,
Քայլում էի լուռումունջ,
Երբ մեր բակում պատահմամբ
Տեսա հիմար մի խխունջ:

Ասացի,

- Գնա տո՛ւն, կմրսե՜ս,
Թրջվե՜լ ես անձրևից,
Խխունջը պատասխանեց.
- Ցո՛ւրտ է միայն դրսից:

Իմ ներսում գարո՛ւն է,
Օ՛ր է հիասքանչ,-
Շշնջաց այդ սողունը,
Պատյանում իր փակված:

Ասում եմ

- Ցո՛ւրտ է, մի՞թե չես մրսում,

Եղանակն էլ կիջնի զրոյից,
Նորից նույնն եմ լսում.

- Ցո՛ւրտ է միայն դրսից,

Իմ ներսում տաք է այնքան,

Որ վարդեր են ծաղկում,
Ծիտիկներ կան ծլվլան,
Ծղրիդներն են երգում…

- Դե լա՜վ, ի՞նչ արած,  

Այ հիմա՛ր խխունջ,

Մնա այդպես՝ փակված

Ներսումդ խնջույք:

… Անձրևը վաղուց ավարտվել էր,
Դուրսն արև էր տաք,
Իմ ներսում խավար էր,
Ցո՜ւրտ էր ու դատարկ: