четверг, 22 октября 2015 г.

Նեղացած մուսայիս

Իմ սիրտը հարմա՛ր է
(Շատերն օգտագործում են հարմարվող բառը)
Բայց ո՛չ, ես գտնում եմ, որ
Տեղին է  «հարմար»- ը…

Այնտեղ կարող ես ինչ ուզես անել՝
Պատերին ոտքերով հարվածել,
Առաստաղը ձեռքերով ճանկռել,
Հանգստանալ՝ պառկել,
Վեր կենալ քայլել,
Ուրախանալով տխուր արձագանքի
Ձայնը լսելուց -
Բղավել,
Լիաթոք լա՛ց լինել,
Մտքիդ եկած ցանկացած միտք -
Պատերին քերծել…

Իրոք հարմար է չէ՞
Եթե այո, էլ ինչո՞ւ ես ատամներովդ փորձում
Անպայման մի պատուհան կամ մի դուռ  բացել՝
Դուրս գալ ու փախչել:

Ապրի՛ր քեզ համար,
Այնքան վայելիր,
Մինչև որ սիրտս
Ինքը կանգ կառնի:

Այդպես կմնաս՝ դու իմ մեջ,
Ես՝ քո,
Սիրտս հարմա՛ր է
Ոչ թե հարմարվող:

Ս.Ումառ-Հարությունյան


Комментариев нет: