Ցերեկը

*  *  *

Արագ է անցնում ցերեկը,
Լուսաբացին երկար ես սպասում,

Այսօրդ՝ սոսնձված քո երեկվան
Դանդաղ մահանում է ապակուն:

Անմաստ խաղեր են քո պատուհանին,
Լուսնի մի բեկոր է ապակուց անցնում,
Տեղավորվում է կողքդ՝ հատակին

Միայնության հետ տխուր անկյունում:

Էլ չես հավատում կյանքիդ փոփոխմանը
Գիտես – ոչինչ էլ  չի փոխվել կյանքում,

Նույն առաստաղն է, հատակը, պատուհանը
… և  բացակայությունդ իմ զարկերակում:

Արագ է անցնում ցերեկը

Մահանում է օրը՝ ստվեր ծնելով,

Լսվում է գիշերվա լալագին երգը

Ու աչքդ է փակվում կարոտով:

Ս. Ումառ- Հարությունյան