Պատգամ որդուս

Հարուստները կտակում են, Պոետները՝ պատգամում,

Հարուստները մահանում են,

Պոետները՝ մնում:

Որդի՜ս, ոչ ոք հո՛րդ նման

Չի՛ կարող քեզ խորհուրդ տալ,

Հորդ խոսքը գի՛ր չէ, մատյա՜ն,

Ապրած կյա՛նք է,  հավատա՜:

Զույգ պատկեր է այս աշխարհը՝

Մի Հրեշտակ ու մի Աստված,

Մեկը Մայրն է, մեկը՝ Հայրը,

(Ինձ կներես) մնացածը…հավելված:

Ամեն տեղ է քեզ հսկելու

Մորդ աչքը պահապան,

Հորդ ձեռքն է քեզ ցույց տալու         

Մաքո՜ւր, կանաչ ճանապարհ:

Թե նեղ օրվա կհանդիպես

Հիշիր թե ո՞ւմ որդին ես,

Լեզվով անհույս փորձեր չանե՜ս,

Խղճով – քարե՛ր կծակես:

Խիղճդ պահիր այնպիսի տեղ,

Որ միշտ աչքիդ երևա՜,

Գրպան դրած խիղճը անհետք

Կչքանա՜, կգնա՛:

Ձայնդ երբեք չբարձրացնե՜ս,

Խի՛ղճը աղմուկ չի՛ սիրում,

Դե ի՞նչ արած, կյանքն է այդպես՝                       

Բղավողին չեն լսում:

Թույլ կրակը վառած մոմի

Մեկ անգամ է տաքացնում,                  

Նեցուկ եղիր սրտիդ խոսքին,

Որ չմրսես ողջ կյանքում:                  

Թե ունենաս ավել պատառ,

Չտա՛ս չարին ու քամուն,

Դի՛ր պատահած քարի վրա -

Ամե՛ն մի քար մի շիրիմ է երկնքում:

Բախտը կգա, ձեռնոցներով

Կբարևի կգնա՜,

Կյանքն իր դառը խոստումներով

Քեզ քո տեղը ցույց կտա:

Կյանքում երբեք մի՛ մեղադրիր

Վատ օրին  քեզ լքողին,

Բախտի առաջ մի՛ խոնարհվիր,

Ծնկիր միայն

Մայր Հողին:

Թե որ խղճով կառավարվես,

Պատգամս քեզ պետք չի՛ գա,

Որդի՜ս, լսի՛ր, որ չսխալվե՜ս,

Հորդ խոսքին հավատա:

Ս.Ումառ-Հարությունյան