понедельник, 22 июня 2015 г.

Սերն անժամանակ

* * *
Սե՜րը սե՛ր չէ, երբ ծնվում է
Անժամանակ…
Շա՜տ նման է
ժայռի ամուլ ծերպից մի կերպ
գլուխն հանած,
Անօգնական փոքրիկ ծաղկի…
Ու կանչերը գարնանային անձրևներին
Հանձնվում են աշնան հազի չո՜ր ձայներին…

Ստորոտից էլ ժայռի ծայրը բարձրանալու
Ուժ չունեցող Սոխակին Հի՛ն-
Լավն ու վատը այս աշխարհի
Վաղուց արդեն պետք չե՛ն գալիս…

Սե՜րը, սե՛ր չէ երբ ծնվում է
Անժամանակ…

Ա՜յն ժամանակ, երբ
Ինչ-որ մեկն արդեն հաշտված պարտության հետ-
աշնան թևին քարշ է գալիս,
Իսկ մյուսը դեռ դուրս չեկած մոր արգանդից
Դուռն է բացում երազանքի,
Ձայն է տալիս
Ծա՜ռս եղած հոգուն հրակ…

Սե՜րը սե՛ր չէ, երբ ծնվում է
Անժամանակ…


Ս.Ումառ-Հարությունյան

Комментариев нет: