Մայրիկ

Մի կնոջ հարցրեցին թե, ո՞ր երեխայիդ ես ամենաշատը սիրում.

Պատասխանեց.

- Նրա՛ն, ով հիվանդ է, քանի դեռ չի առողջացել,

Նրա՛ն, ով տանից դուրս է եկել և դեռ չի վերադարձել,

Ամենափոքրիկի՛ն, քանի դեռ չի մեծացել,

Եվ բոլորի՜ն, քանի դեռ  չեմ մահացել…

Մայրիկ

Մի պահ աշխարհը բերանն իր փակեց,

(Ինչ-որ բան փոխվեց մեծ տիեզերքում)

Չարակա՜մ, քինո՜տ աղմուկը սսսկվեց`

Մի մայր էր ծնկած աղոթում…

Բարակ մատները սեղմել էր իրար,

Ինչ-որ անուն էր շրթին մրմնջում,

Որդո՞ւ, ամուսնո՞ւ թե՞ դստեր համար -

Մի մայր էր ծնկած աղոթում…

     

… Ոչ լա՛ցն է հուզում, ոչ էլ ժպի՜տը,

Ո՛չ ամառ է, ո՛չ ձմեռ աշխարհում,

Երբ անհանգիստ է մայրական Սիրտը,

Երբ  մա՜յրն է ծնկած աղոթում…

… Մի՛ փնտրեք, չկա՛ն ուրիշ Աստվածներ,

Մեկն է Աստվածը՝ «Մայրի՜կ» անունով,

Մե՛կն է Հավատը ՝ Մայրական Ձեռքե՜ր,

Մեկ Սի՜րտ՝ քեզ համար բաբախող…

…Չկա՜, մի՛ փնտրեք դրախտ երկնքում,

Այստե՜ղ է Դրախտը՝ քո՛ կողքին,

Դրախտը - երբ գլուխդ ես դնում

Մայրական Հոգնած Ծնկներին:

Ս,Ումառ-Հարությունյան