Բաց
տարածության մեջ
Լուծվում է
հույսը,
Դառնում է
լույսի փոքրիկ մի կտոր:
Անկախատեսելի
է հույսի մոտենալը -
Սիրում է
քայլել ճեղքերի միջով՝
Պատուհանների…
Դռների…
Ու ամեն
դեպքում
Մոտենում է
քեզ - ինչպես ուրվական…
Իսկ ես՝
երազկոտ հիմար մի ասպետ
Բացել եմ
դուռ ու պատուհան…
Ս.Ումառ-Հարությունյան
Комментариев нет:
Отправить комментарий