Ռեքվիեմ

Երբ վիճում են անընդհատ

Ցավն ու Պատրանքը,

Ժամանակն էլ արդեն նրանց չի՛ բուժում,

…Համոզվում ես, թե  որքա՞ն երկա՜ր է կյանքը,

Երբ ուրախություն այլևս չի բերում:

Հավերժ չէ Լուսնի տակ

Աշխարհ եկած մարդը,

Կարիք կա՞ կրկնել  անընդհատ,

…Մեկը սև՛ն է նախընտրում, մյուսը սպիտակը

Ու Լռությո՜ւնն է բղավում շարունակ:

Սպիտակի ու Սևի բախումն անդադար

Ստիպո՛ւմ է անընդհատ պայքարել,

…Մթում բոլորը նմա՜ն են իրար,

Ցերեկով - սարսափում ես աչքերդ բացել:

Հայացքդ ծա՜նր

Սահում է սպիտակ ստեղներով -

Ո՛չ մի կերպ, առանց սև չի ստացվում մեղեդի,

… Երջանիկ ես դառնում այնքանով՝

Որքանով երկարում է մենության ուղին:

Բղավո՛ւմ ես

- Մարդի՜կ, մի՛ փակեք կափարիչը,

Ես սև ստեղներից  չե՜մ մաքրել փոշին …

Դեռ չեմ ավարտել ես իմ մեղեդին

…Ցերեկվա կուրծքն է պատռում քո ճիչը

Եվ ուրիշ,

Եվ ուրիշ

Ոչի՜նչ…

Ս.Ումառ-Հարությունյան